W przypadku skutecznej egzekucji, opłaty i zaliczki poniesione przez wierzyciela są w pierwszej kolejności zwracane z kwot wyegzekwowanych od dłużnika, jako koszty celowe do prowadzenia egzekucji.

W przypadku egzekucji bezskutecznej, uiszczone opłaty i zaliczki, stanowią koszt egzekucji obciążający wierzyciela, podlegający zwrotowi w przyszłości przez dłużnika. W przypadku ponownej skutecznej egzekucji koszty te podlegają zwrotowi w pierwszej kolejności.

Na mocy art. 149 ust. 1 uks, opłata egzekucyjna stanowi niepodatkową należność budżetową o charakterze publicznoprawnym pobieraną za czynności o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2  uks.

Na mocy art.770 kodeksu postępowania cywilnego, dłużnik powinien zwrócić wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Koszty te ściąga się wraz z egzekwowanym świadczeniem. Koszt egzekucji ustala postanowieniem komornik, jeżeli przeprowadzenie egzekucji należy do niego. Na postanowienie sądu w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania przysługuje zażalenie stronom oraz komornikowi.